TOVERDOOSVAKANTIE VOOR JONGENS van vrijdag 19 juli tot en met 26 juli 2013
Ridge, Dusty en Joran gingen met Mimo en mij op vakantie naar Noordwijkierhout. Vlak bij zee, bos, duin, de dierenhoeve en gelukkig een schitterende tuin waar wij met genoegen konden liggen op het kleed in de schaduw of onder de tuindouche, zoals Ridge hem noemde. We hadden overweldigend mooi weer. Toch weerhield ons dat niet van een behoorlijk therapeutische ontwikkelprogramma. Dit was gericht op ontspanning en goed je lijf voelen, zodat het leven af en toe minder angstig is, of leren meer mee te gaan in wat de ander aanbiedt, in plaats van als vanzelfsprekend alles naar je toe halen.
De jongens hadden alle drie hun eigen vraag. Voor Ridge is het best moeilijk om als je nooit logeert 4 nachten en 5 dagen bij anderen te zijn, terwijl je moeder de belangrijkste persoon in je leven is. Door een dagelijkse agenda en telkens weer benoemen wat we gingen doen is het toch gelukt. Ridge houdt erg van wandelen en onder de tuindouche vergat hij even dat hij niet bij zijn moeder was. Hij gaf een stralende glimlach toen we weer terug zijn straat in reden. Volgend jaar gaat hij de hele week mee.
Dusty lachte de hele dag. Een enkele keer vond hij dat er te langzaam werd gewandeld en moesten we even gaan joggen. Daarom is hij bijna iedere avond samen met Mimo gaan joggen, zo kan hij zijn energie op een goede manier inzetten. Hij sliep daarna als een roos. Af en toe was er een misverstand en werd Dusty angstig. Hij weet dan ook niet meer wat hij doet, maar dat was sporadisch. Dusty heeft erg genoten van het buiten zijn en de vrijheid die hij uitstraalde.
Jordan was onbekend maar niet onbemind voor ons. Hij heeft zich van zijn beste kant laten zien. Hij vindt het leuk om zijn kracht te laten zien en vindt het nog leuker als je er op ingaat. Hij geniet van de interactie die dan ontstaat en wil uiteindelijk ook leren. Doordat we alles rustig aan deden en de jongens elke morgen een adembehandeling en klankmassage kregen en we ook klankbeweging oefenden, is Jordan zijn adembeweging ruimer geworden en kon hij steeds beter wandelen. Hij liet zien te kunnen genieten van wandelen. Waar mogelijk liep hij steeds meer alleen en vroeg minder je arm.
Niet onbelangrijk: de jongens houden van lekker eten. We hebben vooral gezond gegeten en heel weinig gesnoept. Dat kun je zien aan onze steeds slanker wordende lichamen. Het gekke is dat ook niemand naar snoep vroeg of kenbaar maakte dat hij dat graag wilde hebben. Het meeste meegekregen snoep zijn we gewoon vergeten.
Het was een onvergetelijke week en volgend jaar gaan we weer!
Mimo en Ada
